Mijn Gedichten
Spiegel
Een Plek
Dit gedicht ‘Een Plek’ maakt onderdeel uit van mijn theaterprogramma. De animatie is gemaakt door Hugo Goudswaard. De cello wordt bespeeld door Mariele Rijkaart
Een aantal van mijn gedichten gaan meer richting Spoken Word / Poetry Slam.
Je kunt hier naar de ingesproken versies luisteren.
Een korte compilatie van mijn theaterprogramma Een Lege Plek.
Met medewerking van Hartini van Rijssel, Marielle Rijkaart, Sabien van Lommel en Pauline van der Stadt.
De Tweede Adem
In 2016 sloot ik mijn periode als Stadsdichter af. Van de stad Gouda kreeg ik deze bundel aangeboden met een verzameling van mijn werk van deze 2 jaar.
Omdat het een boek door de stad Gouda is uitgegeven is het niet via de boekhandel te verkrijgen. Mocht je het boek willen aanschaffen (slechts € 5,-) stuur mij dan een bericht.
Dichtbij Leo Vroman
Ach lief, hoe ver heeft de dood je meegenomen?
Jij bent altijd dichtbij
In woorden die al zijn uitgesproken
En jij herkauwt in fruitig vers
In de taal van 70 jaar weg
Muggen, larfjes en de tor
Die zijn bips parmantig poetst
Terwijl jij ze innemend beloert
Ach lief, hoe dichtbij
Jouw bijna honderdjarige hand
Op mijn bijna honderdjarige huid
Streelt de dood voor ons uit
Als de verloofde brieven van jaren
Die je zo hard drukt tegen je borst
Dat mijn hart hetzelfde ritme bonst
Ach lief, hoe ver is de dood?
Bij mij
Om dichtbij te zijn
Ik dichtbij
Wij dichtbijen
Leo dichtbijt
Een werkwoord
zonder verleden tijd
MH 17
Gisteren kon ik nog vreesloos
naar de vorm van de wolken kijken.
Samen met jou.
Ik zag olifanten ontstaan,
jij een clown met een flapschoen.
En je lachte onbedaarlijk.
Soms zag je enge monsters
of piraten
maar dat was niet erg.
Want monsters zijn ongevaarlijk
in de wolken.
En zelfs als de wolken zwart zwollen
genoot ik van het rollend grommen.
Samen met jou.
Ik kneep mijn ogen samen
jij telde tot de klap zou vallen
en zoende me op mijn mond.
Tot we allebei nat waren
en verliefd.
Je fluisterde in mijn oor
dat elke druppel die op ons viel
een jaar samen was.
Maar dat was gisteren.
Voor NPO Radio 1 maakte in een poëtische wereldreis langs een aantal wereldberoemde dichters.
Bijzondere verhalen van dichters die op hun manier een bijdrage leverden aan een veranderende wereld.
Je kunt ze hier terugluisteren.
EEN LEGE PLEK
Onlangs verscheen mijn nieuwe bundel Een Lege Plek. Een weergave van mijn zoektocht naar wat voor gedichten ik wilde maken en hoe ik die aan het publiek wilde laten zien.
Het is een zeer persoonlijke bundel geworden, met soms kleine, kwetsbare gedichten, soms weer meer uitbundig en theatraal.
Ik ben er buitengewoon trots op, net als mijn uitgeverij Leeuwenhof. De bundel is te bestellen bij je boekhandel. Of via Bol.com
Harry
Hoeveel geheimen mag je meenemen
als de tijd opraakt
en de waarheid in je laatste ogen
-ik mis, jij lief-
het stralend middelpunt is
van onze laatste woorden
die we niet uitspreken
-ik weet, jij voelt –
omdat er genoeg is gezwegen
en voldoende is gezegd
tussen mijn hand en jouw huid
-ik streel, jij traan-
waar de dood te snel inkruipt
om laatste verhalen te leven
tussen kaften van fantasie.
-ik blijf, jij gaat-
leg de letters in je schoot
op de drempel van stof
waait de windstilte weg
-ik sluit, jij open-
Smelten
Ik zie mijn passen in de sneeuw, nog deze dag. Indrukken van stappen die ik zelf heb gezet, voet voor voet voor voet.
Voorzichtiger in de tijd, steeds vooruit, dat wel, maar langzamer dan de benen om mij heen,
Die nog minuten hebben, verder op het pad, uren soms nog, als kinderschoentjes met felle kleuren huppelend de toekomst bestuiven en herinneringen maken voor jaren.
Tot zij, als ik, hun stappen niet meer tellen en in grote schoenen, voet voor voet voor voet, alleen nog de toekomende afdrukken koesteren in de seconden smeltende sneeuw.
Dit gedicht schreef ik naar aanleiding van het verschijnen van speciale bundel Leef Tijd van voormalig Stadsdichter en erebruger van Gouda, Inez Meter
Foto is van Marianka Peters.